Werking
Magnesium is een belangrijk mineraal dat van belang is voor het zenuwstelsel en het draagt bij aan een normale werking van de spieren. Ook draagt het bij aan de vermindering van vermoeidheid, een goede elektrolytenbalans en aan de kwaliteit van het gebit.
Magnesium kent een groot aantal belangrijke functies in het lichaam. Zo is magnesium onmisbaar in de spieren, waar het een bestanddeel is van een enzym wat bindt aan ATP (zie fosfor) en zorgt voor de energieoverdracht in de spiercellen.
Behoefte
De dagelijkse behoefte aan magnesium is te zien in de tabel: voeding - vitaminen en mineralen
Paarden met veel beweging hebben een grotere behoefte aan magnesium. Door te zweten verliest een paard niet alleen zouten, maar ook magnesium.
Tekort en overschot
Een tekort aan magnesium kan voor gespannen reacties zorgen, als gevolg van een verstoorde zenuwprikkeling. Zodra er een tekort aan magnesium in de spieren is, spreekt het lichaam de noodvoorraad aan. Dat betekent dat bot wordt afgebroken om daar magnesium uit te halen. Dat kan leiden tot allerlei blessures. Het bot wordt kwetsbaar en en ook de aanhechting van de pezen verzwakt. Bij langdurige ernstige magnesiumtekorten zal het skelet niet meer van dezelfde goede kwaliteit zijn waardoor er makkelijker blessures ontstaan. Nervositeit en prikkelbaarheid in samenhang met spierverkrampingen/trillingen, verminderde deklust en spermakwaliteit, ataxische problemen, insulineresistentie met als gevolg hoefbevangenheid en allerlei vage lichamelijke klachten zonder aanwijsbare oorzaak worden vaak veroorzaakt door een magnesiumtekort.
Een overschot wordt uitgescheiden.
Extra informatie over magnesium m.b.t. paarden
Magnesium komt vooral voor in gras en kwalitatief goed ruwvoer. Maar omdat de bodem steeds armer wordt, worden de gehaltes van belangrijke mineralen wel steeds lager. Paarden die aan de diarree zijn, overmatig zweten en paarden die veel zout opnemen zonder extra magnesium binnen te krijgen zijn extra gevoelig voor het ontstaan van een magnesiumtekort.
In de voeding is vaak te weinig magnesium aanwezig. Bij een stressgevoelig paard wordt de voorraad nog sneller opgebruikt. Uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 20% van de gezonde paarden een magnesiumgebrek heeft, voor zieke paarden loopt dit percentage zelfs op tot meer dan 50%. Uit hetzelfde onderzoek komt naar voren dat van bijna de helft van het onderzochte ruwvoer het magnesiumgehalte onder de minimumnorm ligt. Met alleen ruwvoer wordt dus in de helft van de gevallen onvoldoende magnesium gegeven. Maar ook krachtvoer bevat vaak of te weinig magnesium of verhoudingsgewijs te veel calcium.
Calcium en magnesium hebben in het lichaam dezelfde bindingsplaatsen (gebruiken hetzelfde absorptiemechanisme in de darm), waardoor bij een overmaat aan calcium het opgenomen magnesium via de nieren uitgescheiden wordt. Om een magnesiumtekort te voorkomen is het dus belangrijk goede (bij)voeding te voeren; met én voldoende magnesium én een goede calcium/magnesium verhouding.
De juiste Ca/Mg verhouding is 2-3:1.
Let op
In voedingssupplementen wordt magnesium in veel verschillende vormen gebruikt. De ene vorm is beter opneembaar dan de andere. Vormen die minder goed door het lichaam worden opgenomen zijn magnesium-oxide, - chloride, -fosfaat, - acetaat, -sulfaat, en –carbonaat. Deze vormen zijn vaak goedkoper in aanschaf en kan zelfs laxerend werken.
Een vorm die goed door het lichaam wordt opgenomen is magnesiumcitraat. Magnesiumcitraat is het magnesiumzout van citroenzuur, een eenvoudig organisch zuur dat gemakkelijk opgenomen kan worden door de dunne darm.
Wanneer de vorm bij een product niet wordt vermeld door een leverancier, wordt er vaak gebruik gemaakt van magnesiumoxide, een minder goed opneembare vorm.
Let op*
Bij dieren met een slechte nierfunctie mag magnesium uitsluitend worden gegeven in overleg met de dierenarts!
Magnesium is een belangrijk mineraal dat van belang is voor het zenuwstelsel en het draagt bij aan een normale werking van de spieren. Ook draagt het bij aan de vermindering van vermoeidheid, een goede elektrolytenbalans en aan de kwaliteit van het gebit.
Magnesium kent een groot aantal belangrijke functies in het lichaam. Zo is magnesium onmisbaar in de spieren, waar het een bestanddeel is van een enzym wat bindt aan ATP (zie fosfor) en zorgt voor de energieoverdracht in de spiercellen.
Behoefte
De dagelijkse behoefte aan magnesium is te zien in de tabel: voeding - vitaminen en mineralen
Paarden met veel beweging hebben een grotere behoefte aan magnesium. Door te zweten verliest een paard niet alleen zouten, maar ook magnesium.
Tekort en overschot
Een tekort aan magnesium kan voor gespannen reacties zorgen, als gevolg van een verstoorde zenuwprikkeling. Zodra er een tekort aan magnesium in de spieren is, spreekt het lichaam de noodvoorraad aan. Dat betekent dat bot wordt afgebroken om daar magnesium uit te halen. Dat kan leiden tot allerlei blessures. Het bot wordt kwetsbaar en en ook de aanhechting van de pezen verzwakt. Bij langdurige ernstige magnesiumtekorten zal het skelet niet meer van dezelfde goede kwaliteit zijn waardoor er makkelijker blessures ontstaan. Nervositeit en prikkelbaarheid in samenhang met spierverkrampingen/trillingen, verminderde deklust en spermakwaliteit, ataxische problemen, insulineresistentie met als gevolg hoefbevangenheid en allerlei vage lichamelijke klachten zonder aanwijsbare oorzaak worden vaak veroorzaakt door een magnesiumtekort.
Een overschot wordt uitgescheiden.
Extra informatie over magnesium m.b.t. paarden
Magnesium komt vooral voor in gras en kwalitatief goed ruwvoer. Maar omdat de bodem steeds armer wordt, worden de gehaltes van belangrijke mineralen wel steeds lager. Paarden die aan de diarree zijn, overmatig zweten en paarden die veel zout opnemen zonder extra magnesium binnen te krijgen zijn extra gevoelig voor het ontstaan van een magnesiumtekort.
In de voeding is vaak te weinig magnesium aanwezig. Bij een stressgevoelig paard wordt de voorraad nog sneller opgebruikt. Uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 20% van de gezonde paarden een magnesiumgebrek heeft, voor zieke paarden loopt dit percentage zelfs op tot meer dan 50%. Uit hetzelfde onderzoek komt naar voren dat van bijna de helft van het onderzochte ruwvoer het magnesiumgehalte onder de minimumnorm ligt. Met alleen ruwvoer wordt dus in de helft van de gevallen onvoldoende magnesium gegeven. Maar ook krachtvoer bevat vaak of te weinig magnesium of verhoudingsgewijs te veel calcium.
Calcium en magnesium hebben in het lichaam dezelfde bindingsplaatsen (gebruiken hetzelfde absorptiemechanisme in de darm), waardoor bij een overmaat aan calcium het opgenomen magnesium via de nieren uitgescheiden wordt. Om een magnesiumtekort te voorkomen is het dus belangrijk goede (bij)voeding te voeren; met én voldoende magnesium én een goede calcium/magnesium verhouding.
De juiste Ca/Mg verhouding is 2-3:1.
Let op
In voedingssupplementen wordt magnesium in veel verschillende vormen gebruikt. De ene vorm is beter opneembaar dan de andere. Vormen die minder goed door het lichaam worden opgenomen zijn magnesium-oxide, - chloride, -fosfaat, - acetaat, -sulfaat, en –carbonaat. Deze vormen zijn vaak goedkoper in aanschaf en kan zelfs laxerend werken.
Een vorm die goed door het lichaam wordt opgenomen is magnesiumcitraat. Magnesiumcitraat is het magnesiumzout van citroenzuur, een eenvoudig organisch zuur dat gemakkelijk opgenomen kan worden door de dunne darm.
Wanneer de vorm bij een product niet wordt vermeld door een leverancier, wordt er vaak gebruik gemaakt van magnesiumoxide, een minder goed opneembare vorm.
Let op*
Bij dieren met een slechte nierfunctie mag magnesium uitsluitend worden gegeven in overleg met de dierenarts!